Leven van Donaties
Ik leef van donaties. Daar voel ik me prettig bij. Veel mensen raken aardig in de war, of verklaren me gelijk voor gek als ik het hierover heb. Maar waar leef je dan van, is het eerste wat ze daarna vragen. Dat is eigenlijk net zo raar als vertellen dat je in een Volvo rijdt en vervolgens de vraag te krijgen, "Maar in wat voor auto rijd je dan?"
Een dergelijk gebeuren vraagt om opheldering, bij deze een poging.
Creeer je wel waarde?
Sinds een paar weken heb ik een tegenvraag bedacht voor mensen die verbaasd reageren. "Zeg meneer, als uw klanten zelf zouden mogen bepalen wat u zou krijgen na het leveren van uw dienst, zou u dan meer of minder krijgen dan nu?" Het effect van deze vraag heeft me nog meer verbaasd dan de verbaasdheid van de mensen over het leven van donaties.
Het blijkt een echte eye-opener te zijn. Blijkbaar zijn veel mensen zich niet echt bewust van het fenomeen waarde en van de vraag of je wel echt waarde levert. Als het antwoord is dat je meer zou krijgen dan nu, dan zou het dus eigenlijk vreemd zijn als je het niet aan je klanten zou overlaten om jouw toegevoegde waarde te mogen bepalen, achteraf. Dit levert in dat geval meer op!
Waardevolle lessen
Als je antwoord is dat je waarschijnlijk minder zou krijgen dan nu, dan heb je wat mij betreft een probleem. Misschien niet nu, op termijn zeker. Als je klanten zelf zouden mogen bepalen wat je waard bent, en je krijgt minder dan nu dan heb je of de verkeerde klanten, of je levert geen waarde, of allebei.
Waardevol toch? Zo'n vraag? Het dwingt je namelijk om na te denken over je toegevoegde waarde. Mocht je twijfelen over je waarde, ga dan in dialoog met je klant, en heb het er over, waarschijnlijk gaat het je enorm helpen. Je klanten leveren je een enorme bron van informatie op over je performance, en ik kom nog steeds veel bedrijven tegen die zelden met klanten praten. Een gemiste kans!
Hoe werkt het?
Omdat mensen bij donaties het beeld krijgen van een arme monnik die zijn hand ophoudt, of van een dame met een collectebus, lijkt het me handig om dat beeld wat opnieuw in te kleuren. Wat mij betreft is een donatie een gift die iemand aan je geeft als blijk van waardering of om hulp te bieden. Dat kan dus ook best in de vorm van een factuur, alleen factureer je pas als iemand erom vraagt, en mag degene die wil bijdragen zelf de hoogte van de factuur bepalen. De crux? Wakker blijven of je wel op de goede plek bezig bent, en in de gaten blijven houden of je wel waarde creeert.
Dienstensector
Let wel, ik schrijf dit vanuit de perceptie van een adviseur, die alleen maar "tijd" verkoopt en geen grondstofkosten of machines moet terugverdienen. Ik ben nog bezig met een model dat hanteerbaar is voor bedrijven en organisaties die veel aanloopkosten hebben.
De voordelen:
1. Je bent bewuster bezig met je klant. Welke klanten wil je eigenlijk graag? En welke kun je het
beste helpen? Wat is je onderscheidend vermogen ten opzichte van eventuele concurrentie?
2. Je verlaagt de drempel. Als je produkt of dienst echt van waarde is, dan is het handig als je klanten
zo weinig mogelijk drempels hebben om te kunnen ervaren of je produkt echt wat toevoegd.
3. Je kunt je concentreren op de echte vraag. Vaak wordt een adviseur benaderd om een
schijnprobleem op te lossen, zonder aan de echte vraag te mogen werken. Als je niet te huur bent,
dan kom je ook niet in de traditionele (vaak niet werkbare) opdrachtgever-opdrachtnemer-relatie,
die er te vaak voor zorgt dat je niet meer kritisch bent uit angst voor uit uitblijven van
vervolgklussen.
4. De zo vaak gehanteerde formule uur x tarief kan overboord. Soms creeer je in een paar uur gewoon
heel veel waarde, door informatie te geven, ideeen te bieden, of door een handig contact. In veel
gevallen klaar ik een klus in een kwartier tot een half uur. In zo'n geval is uur x tarief echt niet
handig. Praat in zulke gevallen over gepercipieerde waarde!
5. Tijd is geen geld. Tijd is relatief, als ik samenwerk met een klant(mens) dan leer ik zelf ook een
hoop. Mijn klant heeft zelf ook veel kennis, en toegang tot bronnen en werelden die ik niet heb. Het
leuke van kennis, toegang en ideeen, is dat je die onbeperkt kunt weggeven, zonder er minder van
te krijgen. Je helpt er iemand mee, en stelt hem of haar in staat om iets terug te doen. Op die manier
ga ik gratis naar de bios omdat ik iemand in de filmwereld een aantal diensten heb bewezen. Gratis
naar de film is voor mij in zo'n geval veel leuker dan geld!
6. Je kunt je eigen voorwaarden stellen. Veel adviseurs wringen zich in allerlei bochten om maar aan de
wens van de "heilige" opdrachtgever te kunnen voldoen. En leveren vaak een stuk van zichzelf in,
en daarmee van hun echte waarde. Blijf jezelf! En doe het beste wat je kunt doen, en zoek de
mensen die daar behoefte aan hebben. Zo geloof ik zelf niet in adviesrapporten. Een waste of time!
Het maken ervan kost een hoop tijd, niemand leest het echt, laat staan dat er echt wat mee
gebeurt. Niet mijn ding, want dat is het creeeren van beweging, en papier leidt zelden tot beweging.
Sinds ik niet meer "te huur" ben, maak ik ook geen papier meer, en tot op heden geloof ik dat de
"klant" daar echt mee geholpen is (en de afgelopen jaren zijn mijn donaties alleen maar fors
toegenomen).
7. Je kunt gelijk aan de slag! Je hoeft niet meer te wachten op een klus! Zoek de plekken op waar jij je
toegevoegde waarde kunt leveren en start doing it! Je leert ervan, je maakt mensen blij en geloof
me, iemand die ECHT iets toevoegd, wordt beloond. Bedenk alleen, dat er meer uitdrukkingsvormen
van waarde zijn dan alleen geld. Informatie, kennis, ideeen, aandacht, compassie en toegang zijn
evengoed uitdrukkingsvormen van waarde die je kunnen helpen bij het doen van je ding op deze
planeet.
Zo ! Ik heb gezegd!
Tenslotte
Een tweede motivatie voor deze post, vormt een lezing van Geert Mak uit 2004 waarin hij stelt dat dit land te veel adviseurs heeft die geen waarde leveren. Geert en ik zijn het eens! Zullen we ophouden met die mensen te belonen met te hoge bedragen?
Voor de mensen die wat onzeker worden van deze tekst en zich afvragen hoe ze in godsnaam moeten beginnen, en of ze dan nog wel genoeg te eten hebben, post er vrolijk op los met de reactietoets en ik help je verder!
Laatste reacties